Herkesten her şeyden kestiğimizde ümidimizi yine "Allah" olur tek sığınağımız.
Ağrı sızı ve hastalık hazinedir ve onda gizlidir rahmetler demiş Hazreti Mevlana. Her hastalık Müslüman'a bir şifadır bazısı nefsini bazısı da günahlarını temizler, demiş büyüklerimiz.
Hastalık duanın vaktinin geldiğini hatırlatır bizlere. Herhangi bir Müslüman'ın başına yorgunluk, hastalık, düşünce, keder, acı ve kaygıdan; diken batmasına varıncaya kadar her ne gelirse, hatalara kefaret olduğunu söylemiştir sevgili peygamberimiz.
Allah'ın, günahlarından temizleyip affetmek istediği kimsenin bedenine hastalık ve rızkında darlık vereceğini bildirmiştir yine Peygamber efendimiz.
Humma, sıtma hastalığına bela okuyan bir hastayı gören Peygamberimiz, tıpkı körüğün demirdeki pislikleri temizlediği gibi hastalığın insanların hatalarını temizlediğini ve hastalığına sövmemesi gerektiğini söylemiştir.
Hasta olduğumuzda kendimizle baş başa kalır tefekkür ederiz, geçmişimizi, geleceğimizi gözümüzün önüne getirir hatalarımızı pişmanlıklarımızı düşünürüz.
Basit bir emar filmi için tabut gibi dar bir yere koyulduğumuzda bile acabalar sarar aklımızı. Beynimizi, kötü bir şey çıkacak ve belki de dünya denen şu misafirhanede misafirliğimizin sonuna mı geldik düşünceleri ile geçiririz o yarım saatlik film çekimini ve gözden geçiririz tüm hayatımızı ve bu hayattan sonrasını.
Daha hiçbir teşhis konmadan bile hesap verme duygusu kaplar içimizi ve arkadan gelir pişmanlıklar, tövbeler… Ve sonrasında da sizde bir şey yok denildiğinde yaşadığımız şükür duygusu, rahatlık ve mutluluk yeniden doğuştur içimizde. Ya denilirse sizde bir şeyler var! İşte o zaman başlar dualar ve niyazlar, gırla gider Allah'a yalvarışlar, yakarmalar… Söz vermeler gelir arka arkaya belki daha iyi bir insan olma adına.
Üstüne çekilince ağrılar sızılar, biliriz ve inanırız ki, dökülür bütün cümle günahlar ve temizlenir hatalar kusurlar. Bizi rahatlatır bütün bu duygu ve düşünceler, daha yakın hissederiz rabbimize kendimizi, biliriz ki ondan geliyor hastalık da şifa da.
Çaresiz hissedersek kendimizi, biliriz bunun Allah'tan gelen bir işaret olduğunu ve düşünürüz dua vaktimizin geldiğini. Rabbimizin kendisine yalvarmamızı yakarmamızı istediğini. Ve süzülünce gözümüzden yaşlarımız, işte o an Allah'a daha da yaklaşırız. İşte kul ile rabbinin buluştuğu bir andır bu an ve gelir merhamet ile şifa arkasından. Biliriz ki derdi veren Rabbimiz, gözlerden süzülen yaşlarımıza, dualarımıza ve en içten gelen Allah diye yalvarışlarımıza karşılık verir şifayla.
Bütün bu duygularla yaşanan her hastalık ister basit olsun ister ciddi, Allah'a yaklaştırır bizleri. Ve iyileştiğimizde daha çok severiz Allah'ı, kendimizi ve iyileşmemizde katkısı olan herkesi.
Tüm hastalara şifalar diliyoruz…
Dr. Ali Konukseven 
